Mijn moeder vroeg: 'Wat hebben we nog over, als alles gebroken is?' En Milka zei: 'Hoop. De hoop dat op een dag alles goed komt.' Mijn moeder zuchtte, zoals ze wel vaker deed wanneer ze naar onze gesprekken luisterde. 'Die hebben we nodig,' zei ze. 'In dit land hebben we heel veel hoop nodig.'