Dirk Bracke

Nadat haar ouders haar de rug toekeerden neemt de zestienjarige Dorien haar intrek in een tehuis voor tienermoeders. Ze beweert tegen iedereen niet te weten wie de vader van het kindje in haar buik is, maar in werkelijkheid schaamt ze zich diep. Alleen bij haar oudere broer Lucas vindt ze een schouder om op uit te huilen.

De vijftienjarige Bo droomt van mooie, dure kleren net zoals haar klasgenote Yennefer. Ze verlangt naar aanzien en rijkdom.

'Touria, jij bent mijn dochter en een moslimmeisje,' zei hij op een toon die geen tegenspraak duldde. 'Ik wil dat je ongeschonden blijft, zodat ik me niet hoef te schamen als je later trouwt.'
Ze was geen gewoon meisje, maar een meisje met een foutje. Zoals een auto met een schram, best wel een heel mooie auto, maar toch een die met een fikse korting werd verkocht.
'Als je een braaf meisje bent, zul je hier als een prinsesje leven.'
Een leven als prinses, dacht ik, maar tegen welke prijs?