Twaalf jaar geleden vluchtte Larissa na een dramatische gebeurtenis naar het platteland. Ver weg van haar familie en de herinneringen die ze met zich meebrengen. Op haar boerderij waar ze naast het verkopen van bramen ook leeft van het beschilderen van bruidsschoenen is ze best gelukkig, maar ook best eenzaam.
In de nasleep van de oorlog kan de achttienjarige Christina eindelijk beginnen aan haar verpleegopleiding bij Waldfriede. Het ziekenhuis is haar niet vreemd, want nadat zuster Hanna zich twee jaar geleden over haar ontfermde, woonde en werkte ze als dienstmeisje in het ziekenhuis.
Ze huilde om de moeder die haar kind en bijna ook haar leven had verloren. Ze huilde om de jongen die zonder zijn moeder zou opgroeien en die haar zou vergeten. Ze huilde om haar land, dat zo veranderde dat ze het echt niet meer begreep, al was ze nog jong.
'Je kunt altijd opnieuw beginnen, ook na de diepste val.'
Naar aanleiding van een vreemd briefje reist Sophia van Amerika terug naar Parijs. Ze onderzoekt de afkomst van het bericht maar raakt er maar niet wijs uit. Nu ze toch in Parijs is, besluit Sophia haar goede vriendin Henny te bezoeken. Henny lijkt in niets meer op de vrouw die Sophia achterliet toen ze naar Amerika vertrok. Henny probeert koste...
Ik wilde dat de mensen me zagen, me hoorden. Alleen, hoe moest ik dat aanpakken?
Deel twee van de Walfriede- serie
Deel 1 van de Waldfriede- serie
Derde deel van de trilogie 'De vrouwen van de Leeuwenhof'
Tweede deel in de trilogie 'De vrouwen van de Leeuwenhof'