De onscherpte van de wereld - Iris Wolff

Roman

Het verhaal

Hoe is het om in een dorp te leven waar de lange arm van Ceausescu nog reikt? Zouden Florentine en Hannes de twee jonge reizigers uit de DDR net zo hartelijk ontvangen hebben, als ze hadden geweten welke rol dat bezoek nog zou spelen in hun leven? Zou hun zoon Samuel zijn beste vriend Oz nog net zo hebben gesteund als hij de gevolgen van zijn beslissing had kunnen voorzien? Door de ogen van zeven familieleden van Samuel volgen we zijn lotgevallen en hoe ze als familie, zelfs op grote afstand van elkaar, naar elkaar kijken.
Tegen de achtergrond van het ineenstortende Oostblok en de bewogen geschiedenis van de twintigste eeuw, is dit een prachtig, kleurrijk verhaal over familie, vriendschap, identiteit en wat we bereid zijn op te geven voor het geluk van een ander.

'Je had geen idee hoe gezegend je was als je toevallig niet werd verlaten.'

Ik las via een Instagramstory van Signatuur een mooi poëtisch stukje uit De onscherpte van de wereld, mijn hart sloeg meteen een slag over en ik voegde met veel plezier het boek toe aan mijn boekenkast.

Het verhaal is opgedeeld in verschillende hoofdstukken. Elk hoofdstuk wordt verteld uit een ander perspectief. Door de wisselingen in perspectieven en de grote tijdssprongen had ik er af en toe wel moeite mee om te kunnen volgen. Jammer vond ik wel, wanneer mijn gevoel net helemaal in het verhaal mee ging, was het hoofdstuk afgelopen en moest weer van voor af aan beginnen met mezelf in te leven.

Iris Wolff heeft een mooie poëtische schrijfstijl, maar de hoofdstukken waren te kort voor mij om mij echt te kunnen raken. Samuel komt daarentegen wel terug ter sprake in elk hoofdstuk en vormt de rode draad van het boek. Hem leer je dan ook het best kennen van alle personages.

De onscherpte van de wereld kon mij deels wel bekoren. Een mooi verhaal over vriendschap, familie, geluk, ongeluk en de kracht van stilte.

'Ze zouden zich in de stilte nestelen omdat stilte iets was waarin ze thuis waren, waarin ze elkaar terugvonden.'

Deze paragraaf wil ik graag met jullie delen

Samuel en Florentine keken naar boven.

Je had het grijs van de lucht.

De rivier en de weilanden.

De uitgestrekte vlakte en de eenzaamheid.

Je had de rand en het midden.

Het ja en het nee.

De onzekerheid.

En toch, dacht Florentine, laat dit landschap je zoals je bent. Sneeuwvlokken maakten zich los uit het grijs. Ze vielen zonder geluid op Florentines jas, vormden glinsterende druppels op Samuels gezicht en hij zei een woord, met twee keer een beklemtoonde en één keer een onbeklemtoonde 'a', zo luid en duidelijk, dat de wind het niet kon wegblazen.

'Zãpadã.' Sneeuw.

Specificaties

Uitgever: Signatuur

Prijs: Hardcover €21,99 E-book €11,99 Luisterboek €13,99

Publicatiedatum: oktober 2021

Aantal pagina's: 216

ISBN: 978 90 5672 687 4